II Rzeczpospolita Polska była państwem wielonarodowym. W przeddzień wybuchu II wojny światowej wojskowe duszpasterstwo wyznania prawosławnego składało się z 13 kapelanów zawodowych i 12 pomocniczych. Nieśli pomoc i posługę kapłańską, a w razie potrzeby udzielali pomocy sanitarnej i amunicyjnej. Gdy kampania 1939 roku dobiegła końca, wojskowi prawosławni podzielili los innych żołnierzy polskich. Część z nich trafiła do obozów sowieckich. W lutym 1940 roku w trzech obozach: starobielskim, kozielskim i ostaszkowskim znajdowało się 8 383 oficerów, wśród nich 21 wojskowych kapelanów, w tym dwóch kapelanów prawosławnych: ppłk Szymon Fedorońko naczelny kapelan WP wyznania prawosławnego i mjr Wiktor Romanowski dziekan Okręgu Korpusu Nr I.
